Αριστεία 2012-2013
Αντί ανασκόπησης...Όσα ζήσαμε τους τελευταίους δώδεκα μήνες, μέσα από την καθιερωμένη επισήμανση των
αυτοκινήτων που μας άφησαν την πιο ξεχωριστή γεύση.
ΠΑΕΙ ο παλιός ο χρόνος, αλλά ζήτημα «να γιορτάσουμε παιδιά» δεν τίθεται, και ας
αισθανόμαστε σπάνια πλέον όπως τότε που πηγαίναμε μόνο με το πλάι σε στενούς χωμάτινους
δρόμους στο Λαγονήσι - και όχι μόνο. Η φετινή (ακόμη) χρονιά -και γιατί να το κρύψουμε
άλλωστε;- σημαδεύτηκε για τα καλά από τα προβλήματα στις Τεχνικές Εκδόσεις, που
διογκώθηκαν επικίνδυνα με την πλήρη κατάρρευση του ομίλου Λυμπέρη, εταιρείας που κατέχει
την πλειοψηφία στην εταιρεία που ίδρυσε ο Κώστας Καββαθάς με τη συμπαράσταση της συζύγου
του. Τα εν οίκω, όμως, μη εν δήμω και, όντας πάλι εδώ με κράνη και ζώνες έξι σημείων, πάμε
παρακάτω σε σχέση με το σήμερα, και ελάτε να θυμηθούμε το χθες σε σχέση με καθαρά γεγονότα
που αφορούν την αυτοκίνηση που υπηρετούμε.
Στα χιλιοειπωμένα για την κρίση που έχει εκμηδενίσει την ελληνική αγορά, με την πίεση να
περνάει στον ειδικό Τύπο, δεν έχουμε να προσφέρουμε κάτι ουσιαστικό. Το ότι κάποιοι δεν
έχουν την ποιότητα να τη διαχειριστούν είναι αναμενόμενο, και εννοείται πως ό,τι βιώσαμε
στο πετσί μας όντας «υπό πίεση» δε μας αιφνιδίασε. Αισθανόμαστε, μάλιστα, και τυχεροί,
αφού δεν προέκυψαν αιφνιδιασμοί, με τους άρχοντες να παραμένουν άρχοντες και τους μίζερους
να πηγαίνουν ακόμα πιο βαθιά μέσα στο σκοτεινό τούνελ με τα πολλά χασίματα και τα ύπουλα
«s».
Νέα μοντέλα, λοιπόν, αλλά και «πόλεμος» στην F1, με την τέλεια οργάνωση του Ράλλυ
Ακρόπολις από τους Αθανασούλα-Πασαλή (σ.σ.: αυτοί οι δύο κατάφεραν να κερδίσουν και ό,τι
πασίγνωστο χαρακτηρίζει την αρχαιοτέρα) να επισκιάζει αυτόν τον ίδιο το θεσμό, ένα
πρωτάθλημα «μία από τα ίδια», με τον Λεμπ να προσφέρει ειδήσεις. Είτε κερδίζοντας είτε
χάνοντας και, κυρίως, με την απόφασή του να αποχωρήσει σχεδόν άμεσα και εντελώς αργότερα,
οπότε και δε θα απορήσουμε αν τον συναντήσουμε σε άλλη μορφή του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Αυτός ο ταλαντούχος Γάλλος, ένας άνθρωπος με έντονη προσωπικότητα, λατρεύει την οδήγηση
υπό πίεση και με χρονόμετρο, και δεν το κρύβει. Περισσότερα για το WRC το 2013, οπότε ο
μονόδρομος, η συμμετοχή της VW, αναμένεται να δώσει ό,τι λείπει στο πρωτάθλημα: χαρακτήρα
και λάμψη, αρκεί βέβαια να μείνουν, και κυρίως να βρουν μιμητές του επιπέδου τους, όπως
είναι η Toyota...
Σε επίπεδο προϊόντων, τώρα, η μικρή λίστα μας με τα επτά αυτοκίνητα που ψηφίσαμε στον
προκριματικό γύρο (GT86, V40, A-Class, Clio, «208», Opel Adam, BMW «3άρα») αντικατοπτρίζει
και τα Αριστεία 2012-13.
Σε κάθε περίπτωση, σε μια ευρύτερη λίστα και πάντα σε πρώτο πρόσωπο, θα προσθέταμε VW
Golf, Kia ceeΆd και βέβαια το Audi Α3, «πακέτο» από αυτά που λέμε «εκνευριστικά τέλειο»,
με όπλο τον απίστευτο πλουραλισμό που χαρακτηρίζει και το Α3 και το Α4.
Από εκεί και πέρα, «υπόκλιση» τόσο στο 1.000άρη της Ford, που ταιριάζει γάντι στο B-MΑΧ
και σίγουρα θα αναστήσει το Fiesta, όσο όμως και στον 3κύλινδρο 1.1 made in Korea, που
τοποθετεί πολύ ψηλά στη λίστα μας το Rio!
Από τι άλλο μπορείς να χαρακτηρίσεις τη χρονιά; Από την είσοδο των ντίζελ στο παιχνίδι,
οπότε και διαταράχτηκαν οι ισορροπίες σε ορισμένες κατηγορίες, και βέβαια αυτή η «αλλαγή»
επιτρέπει στους ειδικούς να προβλέπουν έστω οριακή αύξηση των πωλήσεων στην ελληνική αγορά
το 2013. Χρονιά όπου η Opel θα έχει ατού το Αdam και η Toyota νέο, εξαιρετικό Auris.
Μένουμε ψύχραιμοι και συντονισμένοι και με την ευχή η υγεία όλων να είναι εφΆ όλης της
ύλης... πάμε γερά και με τσαμπουκά. ¶λλωστε, τα δύσκολα είναι αυτά που προκαλούν τους
ικανούς._ Σ. Χ.
Ανατροπή
Όσο αντιφατικό κι αν ακούγεται, η premium μικρομεσαία κατηγορία γνωρίζει άνθηση εν μέσω
κρίσης, καθώς σε αυτήν στρέφονται αγοραστές που παραδοσιακά επέλεγαν μεγαλύτερα
αυτοκίνητα. Η νέα Mercedes A-Class και το Volvo V40 ξεχώρισαν ανάμεσα στους καινούργιους
παίκτες της κλάσης, ανατρέποντας την προηγούμενη εικόνα τους.
MERCEDES A-CLASS / VOLVO V40
«Η νέα Μercedes A-Class ήταν, αναμφίβολα, η αποκάλυψη της τελευταίας Έκθεσης Αυτοκινήτου
της Γενεύης, προσωποποιώντας τις επιθετικές βλέψεις των Γερμανών σε μια κατηγορία από την
οποία μέχρι στιγμής πέρασαν και απλώς... ακούμπησαν. “A is for Attack” δήλωνε ο δρ Ντίτερ
Τσέτσε κατά την παρουσίαση του αυτοκινήτου στο ουδέτερο έδαφος της Ελβετίας, κηρύττοντας
τον πόλεμο στους υπόλοιπους κατασκευαστές κύρους. Σχεδιασμένη σε ένα λευκό κομμάτι χαρτί,
απαλλαγμένη από κάθε στερεότυπο που θα μπορούσε να της επιβάλει το παρελθόν του ονόματός
της, και σίγουρα ιδιαίτερα δυναμική σε ντιζάιν, είναι το αυτοκίνητο με το οποίο οι
Γερμανοί είναι έτοιμοι να τα βάλουν με όλους και με όλα.
Δέκα βήματα παραπέρα, στο stand της Volvo, ένας σαφώς πιο... φιλειρηνικός Στέφαν Τζάκομπι
προέτρεπε τους ανταγωνιστές “να καθίσουν και να σκεφτούν”, βλέποντας το νέο καμάρι της
εταιρείας, το V40. Στην κατηγορία C και αυτό, μπολιασμένο με το αξιοσημείωτο know-how επί
της παθητικής ασφάλειας, τη γνωστή στιβαρότητα και ποιότητα, μια πληθώρα ηλεκτρονικών
συστημάτων αλλά και μια αισθητική μεταξύ χάτσμπακ και στέισον, που μόνο αδιάφορο δεν
πρόκειται να αφήσει το θεατή. Η Volvo βρέθηκε στην παρέα των κατασκευαστών κύρους όχι από
το παραθυράκι, αλλά από την πόρτα, και μάλιστα χτυπώντας το κουδούνι, όπως είχαμε αναφέρει
στο προηγούμενο τεύχος. Πόλεμος των άστρων, λοιπόν, και είθε η δύναμη να είναι με τον
καλύτερο...»
Σώμα με σώμα
Η μάχη στα σουπερμίνι γίνεται σκληρότερη με την εμφάνιση των δύο Γάλλων διεκδικητών.
Χρησιμοποιώντας την ίδια συνταγή, «208» και Clio κονταροχτυπιούνται, με το τελευταίο να
κερδίζει στους πόντους χάρη στον υπερτροφοδοτούμενο 3κύλινδρο κινητήρα των 900 κ.εκ.
PEUGEOT 208 - RENAULT CLIO
«Ουσιαστικά, η εικόνα που είχαν ταυτοποιήσει οι τρεις γενιές του Clio με τη χαρακτηριστική
φαρδιά πίσω κολόνα ανήκει στο παρελθόν. Σε αυτήν τη νέα φάση της καριέρας του, το Clio IV
δανείζεται στοιχεία από το πρωτότυπο DeZir, με το σχήμα να δείχνει μακρύτερο, πλατύτερο
και χαμηλότερο. Τα υπερτονισμένα φτερά και οι τροχοί που έχουν βγει προς τα έξω, μαζί με
την κλίση της οροφής, παραπέμπουν, χωρίς υπερβολές, σε κουπέ. Καταλυτικός είναι, πάντως, ο
αντίκτυπος των κρυμμένων πίσω χειρολαβών. Πέρα από αισθητικά, τα αίτια είναι και πρακτικά,
μιας και το σχήμα που βλέπετε θα πρέπει να καλύψει και τις ανάγκες μιας 3θυρης έκδοσης.
Αυτή πλέον δε θα υφίσταται, ολοκληρώνοντας έτσι τον κύκλο που ξεκίνησε εκείνο το
αποκλειστικά 3θυρο R5 στις αρχές των Ά70s.
Σε αυτήν τη γαλλική διένεξη το Clio κερδίζει στα σημεία, χτίζοντας μια μικρή διαφορά σε
κάποιους τομείς. Ο μικροκαμωμένος κινητήρας του τα καταφέρνει καλά, αν και το “208”, χάρη
στην απρόσμενα ευχάριστη ελαστικότητα του κινητήρα του, μπορεί να διατηρείται κοντά. Το
ίδιο μπορείς να πεις και για την οδική συμπεριφορά, όπου μας άρεσαν λίγο περισσότερο οι
λεπτομέρειες του πατήματος του Clio. Χωροταξικά η παρτίδα μοιράζεται ανάμεσα στο
μεγαλύτερο πορτ μπαγκάζ του Clio και στην καλύτερη εκμετάλλευση των χώρων στην καμπίνα του
“208”. Όπως και να έχει, δεν ξέρουμε αν μπορούμε να μιλάμε για την αναγέννηση της γαλλικής
σχολής, σίγουρα πάντως η επίθεση των τρικολόρ έχει ξεκινήσει.»
Η επιστροφή των κουπέ
Σε μια κατηγορία της οποίας το κοινό έχει γυρίσει την πλάτη, η Opel και η Toyota επιμένουν
με εκπροσώπους που δεν αποσκοπούν μόνο στο φαίνεσθαι, αλλά και στην οδηγική απόλαυση.
TOYOTA GT86
«Η αναβίωση της απόλαυσης της οδήγησης, αλλά με τον οδηγό ως αναπόσπαστο μέρος της
εξίσωσης. Καμία σχέση με την αναζήτηση της απόλυτης ταχύτητας, η οποία ούτως ή άλλως
σήμερα προσφέρεται απλόχερα από πολλές κατασκευές με δυνατούς υπερτροφοδοτούμενους
κινητήρες, εξελιγμένα ηλεκτρονικά ελεγχόμενα συστήματα μετάδοσης και μεγάλους τροχούς που
εξασφαλίζουν εξαιρετικά υψηλή πρόσφυση, στοιχεία όμως που αφήνουν πολύ λίγες “υποχρεώσεις”
στον οδηγό, πέραν της στόχευσης της επιθυμητής τροχιάς.
Για αυτόν το λόγο, οι προδιαγραφές που τέθηκαν εξαρχής ήταν πως, αφενός, το αυτοκίνητο θα
υιοθετεί βασικές αρχές που συνδέονται με τις καθαρόαιμες σπορ κατασκευές, όπως είναι η
διάταξη «κινητήρας εμπρός/κίνηση πίσω» με ταυτόχρονη επιλογή ενός πολύστροφου
ατμοσφαιρικού κινητήρα και, αφετέρου, το χτίσιμο όλου του αυτοκινήτου θα γίνει με βάση τη
λεπτομερή μηχανολογική εξέλιξη, και όχι τη χρήση πολύπλοκων ηλεκτρονικών συστημάτων.»
OPEL ASTRA OPC
«Όσο άγρια και αν δείχνουν ή αν έχουμε συνηθίσει να είναι τα OPC, η τελευταία γενιά του
Astra λειτουργεί τελείως διαφορετικά. Η ανάρτηση στην πιο σκληρή της ρύθμιση αντιδρά
εξαιρετικά, με κυριότερο χαρακτηριστικό τις μηδενικές κλίσεις. Ο ημιάκαμπτος με το
σύνδεσμο Watt έχουν χαρίσει στο OPC εξαιρετικό πίσω μέρος, το οποίο είναι φιλικό και
προβλέψιμο, έτσι οι λάτρεις της υπερστροφής -ή καλύτερα της τοποθέτησης πριν από τη
στροφή- αισθάνονται απογοητευμένοι.
Ευτυχώς, όμως, που το εμπρός μέρος διαθέτει έντονα σπορ χαρακτηριστικά, λόγω μπλοκέ
διαφορικού. Σε διαδρομές με χαμηλό συντελεστή πρόσφυσης αισθάνεσαι έντονα την παρουσία
του, κλείνοντας την τροχιά προς το εσωτερικό της στροφής. Αυτό επιτρέπει στον οδηγό να
μείνει στο γκάζι και να εκμεταλλευθεί τον τρόπο λειτουργίας του, αισθανόμενος ότι οδηγεί
αγωνιστική κατασκευή.»
Καυτά χάτσμπακ
Τι κι αν τα περισσότερα GTI απώλεσαν τον οδηγοκεντρικό τους χαρακτήρα, προς όφελος ενός
πιο πολιτικώς ορθού προφίλ; Υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις, όπως το Ford Focus ST και η
έκδοση esseesse του Punto Evo Abarth.
FORD FOCUS ST
«Αναμφίβολα, το Focus ST αποτελεί την ευχάριστη έκπληξη για την απόφαση της στροφής 180
μοιρών που με επιτυχία οδήγησε από το άχρωμο, με GT χαρακτήρα ST του χθες στο προκλητικό
πραγματικά GTI του σήμερα, που θα σε προκαλέσει να χωθείς στο μπάκετ του για να οδηγήσεις,
και όχι απλώς να μετακινηθείς. Σε ένα πακέτο, μάλιστα, που σου προσφέρει 5 πόρτες και
αναλλοίωτη τη χρηστικότητα ενός κανονικού Focus. Οπότε το μόνο ερωτηματικό που σου αφήνει
είναι η απορία για το πού μπορεί να φθάσει το επόμενο κορυφαίο Focus με τον κωδικό “RS”,
όταν η “απλή” σπορ έκδοση έχει κάνει ένα τόσο μεγάλο βήμα.»
PUNTO EVO ABARTH ESSEESSE
«Η ανάρτηση μπορεί να είναι σκληρή και να μεταφέρει όλες τις ανωμαλίες του δρόμου στο
εσωτερικό, αλλά τουλάχιστον δεν το κάνει με “βίαιο” τρόπο. Οι... διεστραμμένοι θα
ενθουσιαστούν με την αίσθηση. Πόσω μάλλον, όταν αρχίσουν να σημαδεύουν επιταχύνοντας με
τέρμα το γκάζι.
Το λευκό Punto με τα δύο “S” είναι απόδειξη ότι οι Ιταλοί έχουν μια μαγική ικανότητα, την
οποία διατηρούν, παρά το πέρασμα του χρόνου. Να δίνουν στο κρύο μέταλλο ψυχή...»
Οικογενειακές υποθέσεις
Μη έχοντας, προς το παρόν, ολοκληρωμένη εικόνα από τις δυνατότητες των βασικών διεκδικητών
της μικρομεσαίας κατηγορίας (βλ. νέα Toyota Auris και VW Golf), ο Κορεάτης ανταγωνιστής
κάνει την έκπληξη, χωρίς να έχει τίποτα να ζηλέψει, καταλαμβάνοντας επάξια τη σχετική
διάκριση στα φετινά μας Αριστεία. Στην κατηγορία των οικογενειακών αυτοκινήτων δε θα
μπορούσαμε να παραλείψουμε το B-MAX, το καινοτόμο μικρό MPV της Ford.
KIA CEEΆD
«Η Kia, όμως, είναι εκείνη που κατάφερε ένα σημαντικό βήμα, επιτυγχάνοντας να πλασάρει το
ceeΆd μέσα στις πρώτες θέσεις του ανταγωνισμού. Με μια αρκούντως ξεχωριστή εμφάνιση, πολύ
καλούς χώρους και ποιότητα, μια νέα πλατφόρμα με άκρως κολακευτικά οδηγικά χαρακτηριστικά
και έναν αποτελεσματικό πετρελαιοκινητήρα, το νέο ceeΆd φαντάζει ολοένα και πιο
ακαταμάχητο, ειδικά μάλιστα αν στην εξίσωση μπουν και εμπορικοί παράγοντες, όπως η τιμή
και η εγγύηση.»
FORD B-MAX
«Πολυμορφικό “τσέπης” το χαρακτήρισαν κάποιοι, με το κύριο χαρακτηριστικό του όμως να
εντοπίζεται στο άνοιγμα των θυρών, ενώ παρατηρεί κανείς με έκπληξη ότι απουσιάζουν οι
ενδιάμεσες κολόνες! Ο 1.000άρης υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας-διαμάντι της Ford, με
απόδοση 100 ή 120 ίππους, δείχνει να ταιριάζει γάντι και στο B-MAX. Ροπή από χαμηλά και
στις μεσαίες στροφές, και κανένα πρόβλημα, παρά το γεγονός ότι στο μίνι MPV της Ford
συνδυάζεται αποκλειστικά με 5άρι κιβώτιο».
Downsizing
Στις σημαντικές εξελίξεις της χρονιάς αναμφίβολα περιλαμβάνεται η συνεχιζόμενη τάση
σμίκρυνσης των κινητήρων, με προφανή οφέλη στον τομέα της κατανάλωσης, χωρίς θυσίες σε
άλλους τομείς, όπως περίτρανα αποδεικνύουν τα νέα 3κύλινδρα σύνολα βενζίνης και πετρελαίου
από τη Ford και τις Hyundai-Kia.
FORD EcoBoost 1.0
Για να κατανοήσετε το πραγματικό μέγεθος του EcoBoost 1.0, αρκεί να σχεδιάσετε στο ύψος
μιας κόλλας Α4 τρεις συνεχόμενους κύκλους διαμέτρου 7,2 εκ., και έχετε εμπρός σας το
μέγεθος αυτού του μικρού κινητήρα, το βάρος του οποίου δεν ξεπερνά τα 100 κιλά.
HYUNDAI / KIA 1.1 CRDi
Ο μικρός κορεατικός πετρελαιοκινητήρας αποδεικνύεται ευχάριστος στην καθημερινή χρήση και
εξασφαλίζει όσα υπόσχεται σε ό,τι αφορά τον τομέα της κατανάλωσης.
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΤΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ
Από τις σημαντικές στιγμές του περιοδικού τη χρονιά που πέρασε η δοκιμή η οποία
πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης,
αξιολογώντας στην πράξη όλες τις σύγχρονες τεχνολογίες που έχουν ως στόχο τη μείωση της
κατανάλωσης και των εκπεμπόμενων καυσαερίων.
Driven
Πήραμε μια πρώτη γεύση, που ήταν αρκετή για να μας ενθουσιάσει. Από το μικρό Opel Adam
μέχρι το ηλεκτρικό supercar της Mercedes, η χρονιά ήταν πλούσια σε εμπειρίες, παρά το βαρύ
περιβάλλον στο οποίο κινείται η αυτοκινητοβιομηχανία τα τελευταία χρόνια.
OPEL ΑDAM
«Το “μυώδες σώμα” του είναι αλήθεια ότι ταιριάζει με το όνομά του, ενώ, σε προσωπικό πάντα
επίπεδο, μας φάνηκε πιο ωραίο από κοντά, σε σχέση με τις φωτογραφίες. Κάποιοι θα πουν ότι
θυμίζει κάπως το Fiat 500, το οποίο, κακά τα ψέματα, είναι και ο βασικός ανταγωνιστής του
στην κατηγορία Α (σύμφωνα και με την Opel), κάποιοι άλλοι το Mini, το Citroen DS3 ή το
Audi A1 στη μεγαλύτερη Β. Όλοι έχουν τo δίκιo τους, αφού το Adam καταφέρνει να συνδυάζει
τα ωραία στοιχεία όλων των παραπάνω ιδιαίτερων μοντέλων, ενώ με τις “ντεμί” διαστάσεις του
καταφέρνει να πλασάρεται και στις δυο κατηγορίες.»
PORSCHE BOXSTER
«... την απλή Boxster μπορεί να την οδηγήσει είτε ο Βάλτερ Ρερλ, ο οποίος, όπως και στα
περισσότερα μοντέλα της Porsche, έτσι και εδώ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη, είτε
ένας οποιοσδήποτε μέτριος οδηγός, χωρίς να αισθανθεί πως θα κινδυνέψει. Τα ηλεκτρονικά
δίνουν ρεσιτάλ, με αποκορύφωμα τη λειτουργία του PDK, που ακόμα και στη χειροκίνητη
λειτουργία πολλές φορές θα προλάβει τη σκέψη του οδηγού ανεβάζοντας ή κατεβάζοντας μία από
τις 6 σχέσεις. Θυμίζουμε εδώ ότι σε λειτουργία Sport ή Sport+, όπου αυξάνεται η απόκριση
του κινητήρα και του συστήματος διεύθυνσης, η 7η σχέση... πάει περίπατο. Το συμπέρασμα
είναι ότι στη “μικρή” Boxster οι 265 ίπποι δεν είναι ικανοί να “εκτροχιάσουν” το σύνολο,
και μόνο με την “S” o οδηγός θα χρειαστεί να... συμμετάσχει στο παιχνίδι, χωρίς όμως και
πάλι να αισθανθεί εκτεθειμένος, ακόμα και ύστερα από κακή εκτίμησή του.»
AUDI RS4 AVANT
«... βρισκόμαστε ήδη με μπαλακλάβα και κράνος στην πίστα του Σπίλμπεργκ, άλλοτε πίστα της
F1 και πλέον γνωστή ως “Red Bull Ring”. To γεγονός ότι η επιτάχυνση σε καρφώνει στο μπάκετ
από τα pit μέχρι την πρώτη κλειστή δεξιά δεν αποτελεί νέο. Ποιος δε θα το περίμενε,
άλλωστε, από τους 450 ίππους, ακόμα κι αν καλούνται να κινήσουν 1.870 κιλά; Είναι ο ήχος
και η δύναμη του κινητήρα ψηλά, μέχρι τις 8.500 σ.α.λ., που συναρπάζουν στο κομμάτι “τα
βλέπω όλα ευθεία και κάργα σανίδα”. Τα κεραμικά φρένα αποδεικνύονται αξιόπιστα από τα 180+
χλμ./ώρα, ενώ τα κατεβάσματα μέχρι τη 2η στη Ρέμους, όπως και τα ανεβάσματα πρωτύτερα,
είναι γρήγορα και αξιόπιστα με τη χρήση των paddle πίσω από το τιμόνι.»
MERCEDES SLS AMG E-CELL
«Και, εκεί που κανονικά θα περίμενε να ακούσει, έπειτα από μερικές στροφές της μίζας, τους
βρυχηθμούς ενός V8 κινητήρα και τις εκρήξεις από την εξάτμιση, ακολουθεί απόλυτη σιωπή. Το
ηλεκτρικό supercar χάνεται στο βάθος του δρόμου μέσα σε ένα θρόισμα του ανέμου, με
μοναδική ηχορρύπανση το θόρυβο που παράγεται από την κύλιση των ελαστικών.
Ανάλογα, πάντως, είναι τα συναισθήματα και από το αριστερό κάθισμα. Μπορεί κατά καιρούς να
έχουμε οδηγήσει ηλεκτρικά αυτοκίνητα, τίποτα όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό που
επιφυλάσσει η SLS AMG E-Cell, όπως είναι το πλήρες όνομά της.»
ΑΡΙΣΤΕΙΑ 2012
ΜΙΚΑΕΛ ΣΟΥΜΑΧΕΡ - ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ ΛΕΜΠ
The best of the best...
Έσπασαν κάθε ρεκόρ που υπάρχει σε F1 και WRC, κατακτώντας νίκες και τίτλους και
σημειώνοντας επιτεύγματα που μοιάζει απίθανο να καταρριφθούν. Μίκαελ Σουμάχερ και
Σεμπαστιάν Λεμπ, οι κορυφαίοι κατά πολλούς όλων των εποχών, αποφάσισαν την ίδια χρονική
στιγμή να αποχωρήσουν από το χώρο όπου διακρίθηκαν. Το ερώτημα είναι πλέον εύλογο: ποιος
είναι ο κορυφαίος αθλητής που έχει γνωρίσει ο μηχανοκίνητος αθλητισμός; Οι απόψεις
διίστανται...
Σεμπαστιάν Λεμπ
Απλώς... μηχανή!
Όταν τον είδαν οι άνθρωποι της Citroen πρώτη φορά, σε μια περίοδο δοκιμών νεαρών οδηγών
που είχαν διακριθεί στο Saxo Trophy της Γαλλίας, δεν πίστευαν στα μάτια τους. Ο Γκι
Φρενκλέν, επικεφαλής της Citroen Racing εκείνη την περίοδο, δε δίστασε να τον παρομοιάσει
με τον μεγάλο Τίμο Σάλονεν, λόγω του τρόπου οδήγησής του, ακολουθώντας αυτό που λέμε
«καθαρές» γραμμές.
Ο «κοντός», όπως τον αποκαλούν κάποιοι, είναι με διαφορά ό,τι καλύτερο συνάντησαν οι
αγώνες ράλλυ στην ιστορία τους. Δε θα μιλήσουμε ούτε για τους εννέα(!), και μάλιστα
συνεχόμενους τίτλους, ούτε για τις 76 νίκες, όταν ο δεύτερος έχει 30. Αυτό που έκανε ο
«Σεμπ» είναι ότι άλλαξε τη φιλοσοφία των αγώνων ράλλυ. Έφερε ένα νέο τρόπο οδήγησης στο
θεσμό, αποδεικνύοντας ότι, όσο πιο ίσια οδηγεί κανείς, τόσο πιο γρήγορα κινείται. Και,
μάλιστα, την ώρα που οι λέξεις «λάθος» ή «έξοδος» από το δρόμο ήταν άγνωστες στον ίδιο.
Παγκόσμιοι Πρωταθλητές, όπως οι Κόλιν ΜακΡέι, Ρίτσαρντ Μπερνς, Τόμι Μάκινεν, Κάρλος Σάινθ,
αλλά και ο Πέτερ Σόλμπεργκ, δεν μπόρεσαν ποτέ να προσαρμοστούν σε αυτήν τη λογική, με
κάποιους εξ αυτών αλλά και πολλούς άλλους να δίνουν άδοξο τέλος στην καριέρα τους, μην
μπορώντας να υιοθετήσουν τη νέα φιλοσοφία. Μόνο ο Μάρκους Γκρένχολμ προσπάθησε, και εν
μέρει κατάφερε να αντεπεξέλθει, αλλά χωρίς και αυτός να στερήσει κάποιον τίτλο από τον
«Σεμπ».
Όπως και ο Σουμάχερ, έτσι και αυτός κατακρίθηκε από πολλούς, αφού τα τελευταία εννέα
χρόνια ο θεσμός είχε μετατραπεί σε παράσταση για ένα ρόλο, με αποτέλεσμα το μειωμένο
ενδιαφέρον. Κάποιοι είπαν ότι η FIA δούλεψε υπέρ του, αλλά και ότι στη διάθεσή του είχε
από την πρώτη στιγμή κορυφαίο αυτοκίνητο και κορυφαία ομάδα. Πέρα από το γεγονός ότι δεν
είναι ακριβώς έτσι, 76 νίκες και εννέα τίτλοι δεν έρχονται μόνοι τους. Και δεν είναι μόνο
αυτό. Πόσους οδηγούς αγώνων γνωρίζετε που έχουν δοκιμάσει (κινδυνεύοντας να τσαλακώσουν
την εικόνα τους) διάφορες μορφές του μηχανοκίνητου αθλητισμού; Ο «γυμναστής» έχει
τερματίσει 2ος στις 24 Ώρες του Λε Μαν, ενώ, όταν οδήγησε τη Red Bull F1 κατά τη διάρκεια
επίσημων δοκιμών της Formula 1 στη Βαρκελώνη, κατάφερε να κάνει χρόνους στην πρώτη 8άδα!
Ακόμα και τώρα, αυτό που σκέφτεται είναι η επόμενη ημέρα σε αγωνιστικό επίπεδο, αφού,
μπορεί να αφήνει πίσω του το WRC (μόλις σε τέσσερις αγώνες θα λάβει μέρος φέτος), αλλά ήδη
σχεδιάζει τη συμμετοχή του στο WTCC με τη Citroen αλλά και στο θρυλικό αγώνα του Ντακάρ!
Την ώρα που ο Σουμάχερ στη μακρόχρονη καριέρα του αρνήθηκε πεισματικά να εμφανιστεί σε
άλλη μορφή αγώνων, προστατεύοντας την εικόνα του. Ο Λεμπ έχει την ταχύτητα και την οδήγηση
στο DNA του, και μάλιστα σε επίπεδο πρωταθλητισμού, δικαιολογώντας τον τίτλο του
«φαινομένου». Και, στο τέλος της ημέρας, ο Γάλλος, πέρα από εξαιρετικός χαρακτήρας, είναι
σαφώς πιο όμορφος από τον Γερμανό με το μεγάλο σαγόνι..._ Π. Τ.
Μίκαελ Σουμάχερ
Νέα επίπεδα!
Κάποιοι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι για μεγάλα πράγματα. Ο «Σούμι» έδειχνε από μικρός ότι
είναι τέτοια πάστα οδηγού! Προσγειώθηκε το 1991 στην F1 «από το πουθενά» και, μόλις στο
δεύτερο GP του, ομάδες τραβιούνταν στα δικαστήρια για να επικυρώσουν τα δικαιώματά τους
επί του 22χρονου τότε Μίκαελ. Ο «μικρός» κατέκτησε την πρώτη του νίκη μόλις ένα χρόνο μετά
το ντεμπούτο του, και μάλιστα στο Σπα -υπό βροχή-, χρησιμοποιώντας κυρίως το μυαλό του.
Ήδη το 1994 φοβέριζε τον μεγάλο ¶ιρτον Σένα. Όταν ο Βραζιλιάνος «έφυγε» πρόωρα, ο Σουμάχερ
κληρονόμησε τα σκήπτρα του καλύτερου οδηγού του grid και τα δικαιολόγησε απόλυτα στα
χρόνια που ακολούθησαν, αποδίδοντας με απαράμιλλη συνοχή στο ίδιο υψηλό επίπεδο κάθε
σαββατοκύριακο.
Στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του έθεσε στον εαυτό του την πρόκληση της «ανάστασης»
της Ferrari, που είχε να δει τίτλο από το 1979... Λίγοι οδηγοί στην ιστορία έχουν
αποτολμήσει κάτι τέτοιο, και εκεί ήταν που ο Σουμάχερ ξεχώρισε και εκτός πίστας. Ο
Γερμανός διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη «μεταφορά» μεγάλου μέρους του τεχνικού τμήματος
της Benetton στο Μαρανέλο και, με μαέστρο τον Ζαν Τοντ, έχτισε τη Ferrari γύρω του. Για
πρώτη φορά στην ιστορία μια ομάδα είχε δομηθεί τόσο καλά γύρω από έναν οδηγό. Επιπλέον,
για πρώτη φορά ένας οδηγός δούλευε τόσο αρμονικά (και τόσο πολύ) με μια ομάδα, παρέχοντας
ενεργή καθοδήγηση και θέτοντας νέα επίπεδα επαγγελματισμού σε πολλούς τομείς. Κυρίως όσον
αφορά τη φυσική κατάσταση καθώς και τη μεθοδικότητα στην προσέγγισή του, με απόλυτη
αφοσίωση στο κυνήγι της βελτίωσης κάθε λεπτομέρειας. Παράλληλα, εμφύσησε ένα οικογενειακό
κλίμα στην ομάδα, που απώτερο σκοπό είχε να κινητοποιήσει τους ανθρώπους της να δίνουν τον
καλύτερό τους εαυτό!
Ο Σουμάχερ βρέθηκε στο επίκεντρο της πιο ραγδαίας ίσως μεταμόρφωσης της F1. Στη δεκαετία
κατά την οποία... βασίλευσε, το σπορ γιγαντώθηκε απότομα, με θεαματικές αυξήσεις τόσο στα
δισεκατομμύρια της τηλεθέασης όσο και στα δισεκατομμύρια των budget. Αν οποιαδήποτε
κουβέντα του «Σούμι» μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αρνητικά, αυτό θα δυσαρεστούσε τις
πολυεθνικές που χρηματοδοτούσαν τα πάντα. Ο Σουμάχερ προσαρμόστηκε πλήρως στις απαιτήσεις
της νέας εποχής, δημιουργώντας έναν κλοιό μεταξύ του εαυτού του και των δημοσιογράφων, και
αράδιαζε τις -δυστυχώς απαραίτητες- politically correct δηλώσεις. Παράλληλα, ήταν
υποδειγματικός στις PR υποχρεώσεις του προς τους σπόνσορες. Παρά τους επιπλέον
περισπασμούς και την αυξημένη πίεση, ο Σoυμάχερ δεν «τό Άχασε» ποτέ. Δεν έσπασε ποτέ
ψυχολογικά - πέραν μερικών αγωνιστικών στιγμών. Αντιθέτως, ο μεγαλύτερος αντίπαλός του, ο
Μίκα Χάκινεν, έπειτα από τρεις σεζόν υπό την πίεση της διεκδίκησης του τίτλου, δεν «την
πάλεψε» άλλο.
Το ότι έχει έξη στην αδρεναλίνη και στον ανταγωνισμό αποδείχθηκε από το γεγονός ότι το
έριξε στους αγώνες μοτοσικλετών στα 38 του, δοκιμάζοντας νέες συγκινήσεις, με το ρίσκο να
είναι υψηλότερο απΆ ό,τι εντός ενός μονοθεσίου. Όσον αφορά την προθυμία του να διακυβεύσει
τη φήμη του, το γεγονός ότι τόλμησε να επιστρέψει στην ενεργό δράση στα σαράντα του λέει
πολλά. Ήταν ακόμη γρήγορος; Εσείς γνωρίζετε πολλούς 43χρονους ικανούς να κατακτήσουν την
pole position στο Μονακό;_ Φ. Λ.